نگرشی به نمود حریمخصوصی عناصر معماری در خانه های سنتی ایران نمونه موردی: خانه رسولیان یزد

یکی از مفاهیمی که از فرهنگ ایرانی و باورهای اسلامی نشات گرفته و به عرصه معماری سنتی این مرز و بوم راه یافته، موضوع درون گرایی با تاکید بر رعایت حریم و محرمیت در خانه است. هر فضا و کالبدی که انسان در آن سکونت گزیند ، خواه ناخواه نیازمند شکلگیری عرصههای محرم ، مصون ، امن و آرام است. حریم جایی است که در آن انسان می تواند آرامش داشته و آنگونه که خود و فردیت او ایجاد میکند زندگی و رفتار نماید. احساس امنیت یک نیاز غریزی در انسان است ، هنگامی که محل زندگی انسان به گونه ای طراحی شود که افراد در آن احساس امنیت کنند به خودی خود زندگی با کیفیت بیشتری در آن جریان داشته و موجب رفتارهای صمیمانه تری بین افراد خانواده می شود. با توجه به اینکه یکی از مهمترین اصول و مبانی طراحی معماری سنتی ایران وجود محرمیت و حریم در خانه بوده که نمود آن در شکلگیری عناصر سازنده معماری این گونه خانه ها ، موضوع مهمی در جهت مشخص کردن این جایگاه در معماری شکل عناصر سازنده در این معماری میباشد. این نوشتار از روش تحقیق توصیفی تحلیلی با استناد به منابع کتابخانه ای و اسناد و منابع معتبر اینترنتی بهره خواهد جست. هدف از این پروسه پژوهشی دستیابی به نمود چگونگی ایجاد حریم در عناصر سازنده معماری سنتی ایران است ، که خانه رسولیان یزد در این راستا در این پژوهش مورد واکاوی قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

حریم ، محرمیت ، معماری سنتی ایران ، خانه رسولیان یزد