بررسی راهکار تحقق پایداری اقتصادی و اجتماعی در روستاها (نمونه ی موردی: روستای حجیب)

مهاجرت بیرویه از رو ستاها و شهرستان ها به دلیل کاهش درآمدهای حاصل از کشاورزی و دامداری یکی از مشکلات اساسی در جوامع کمتر توسعه یافته است. اما در نگاهی وسیع تر و توجه به فعالیت های اقتصادی غیر زراعی، ظرفیت های مغفول روستاها برای ارتقاء پایداری اجتماعی و اقتصادی آشکار می شود. این در حالی است که در بسیاری از مناطق روستایی ایران، ارزش های معماری، تاریخی، فرهنگی و طبیعی قابل توجهی نهفته ا ست که در صورت تبدیل شدن به جاذبه ی گردشگری و تامین زیرساخت های مناسب، مقصد گردشگرانی خواهد شد که به دنبال شناخت و تجربه ی شیوه های زندگی و جنبه های گوناگون آن در این مکان ها هستند. روستای حجیب واقع در منطقه بوئین زهرای استان قزوین، از جمله این روستاها است. هدف این تحقیق بررسی فرصت های گردشگری موجود در این روستا و ظرفیت ارائه ی خدمات وابسته به آن به مثابه راهکاری برای ارتقاء سطح پایداری در ابعاد اقتصادی و اجتماعی از طریق مطالعه ی منابع اسنادی و کتابخانه ای است. یافته های تحقیق بیانگر آن است که منطقه ی بوئین زهرا، به عنوان بستری از محوطه ها و آثار تاریخی و مناطق حفاظت شده ی طبیعی، در کنار موقعیت ویژه در حمل و نقل کشور می تواند به مقصد گردشگری و مطالعه ی تاریخی تبدیل شده و ضمنا خدمات مورد نیاز حمل و نقل را توسعه دهد. کاروانسرا و روستای حجیب به علت واقع شدن در جاده ی بوئین زهرا- ساوه و ، محل مناسبی برای در نظر گرفتن یک مجموعه ی اقامتی- خدماتی است که علاوه بر توانایی در تامین عملکردهای موردنیاز، با بهره گیری از ظرفیت های محیط روستا و کاروانسرا و شاخصه های معماری آن، ارزش تاریخی و فرهنگی منطقه را بازنمایاند.

کلیدواژه ها:

روستا ، معماری ، پایداری ، گردشگری ، حجیب