تبیین نقش اقلیم درمعماری خانه های سنتی ایران از منظر طب سنتی

در دیدگاه طب، مهمترین عامل موثر بر هوای محیط و انسان، اقلیم است که در همه آثار طبی مورد بررسی قرار گرفته چرا که براساس وضعیت پدیدههای جغرافیایی، هوا دچار تغییرات مزاجی می گردد و بر مزاج انسان تیز تاثیر می گذارد. بنابراین طبایع مسکن با توجه به موقعیت جغرافیایی از جهت هوا، شامل چهار نوع خشکی، تری، گرمی و سردی است و این مساکن به واسطه هوا، ویژگی هایی کلی برای سکنه شان ایجاد می کنند. معماران خانه های سنتی ایران، پایه و اساس معماری هر منطقه را براساس ویژگی های ساکنین آن مناطق اقلیمی بناکرده اند و با بهره گیری از اصول طبی به صورت خودآگاه یا ناخودآگاه سعی در حفظ سلامت سکنه داشته اند و این ارتباط انسان و محیط در خانه های سنتی ایران از منظر طب قابل پیگیری است. این پژوهش جهت بررسی نقش اقلیم در طراحی خانه های سنتی از دیدگاه طب سنتی، با ماهیتی کیفی و روش توصیفی با استفاده از منابع کتابخانه ای به انجام رسیده است. به نظر می رسد معماری خانه های سنتی ایران راه حل ها و شیوه های منطقی جهت فراهم نمودن شرایط آسایش انسان ابداع و ارایه نموده است که به مزاج اقلیم وابسته اند.

کلیدواژه ها:

خانه های سنتی ایران ، اقلیم ، طب سنتی ایران