رابطه ی شیوه های مقابله با استرس و رضایت از زندگی بین دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان

هدف پژوهش حاضر بررسی و مقایسه شیوه های مقابله با استرس و رضایت از زندگی در بین دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان بود. طرح پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود، جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان زاهدان بود، بدین منظور 205 نفر با روش نمونه گیری به صورت تصادفی ساده، 103 نفر از دانشکده علوم پایه (54 نفر مرد و 49 نفر زن) و 102 نفر از دانشکده هنر (49 نفر مرد و 53 نفر زن) انتخاب و به پرسشنامه شیوه های مقابله با استرس اندلر و پارکر(دارای سه زیرمقیاس مقابله مسئله مدار، مقابله هیجان مدار، و مقابله اجتنابی) و پرسشنامه رضایت از زندگی داینر پاسخ دادند. نتایج ضریب همبستگی نشان داد که شیوه های مقابله با استرس مسئله مدار و اجتنابی همبستگی مثبت و معنادار با رضایت از زندگی و شیوه هیجانی همبستگی معناداری با رضایت از زندگی وجود نداشت. همچنین نتایج رگرسیون گام به گام حاکی از آن بود که شیوه اجتنابی به میزان 9/4% واریانس را برای رضایت از زندگی تبیین کرد. یعنی پیش بینی کننده مثبت و معناداری بود. نتایج آزمون T نشان داد که بین دانشجویان دانشکده علوم پایه و هنر تفاوت معناداری در نمرات رضایت از زندگی وجود نداشت، اما بین دانشجویان دختر و پسر در میانگین نمرات رضایت از زندگی تفاوت معناداری وجود داشت. میانگین نمرات رضایت از زندگی دانشجویان دختر بیشتر از دانشجویان پسر بود.

کلیدواژه ها:

شیوه های مقابله با استرس ، رضایت از زندگی ، دانشجویان