محمود محمدخانی - موسسه آموزش عالی الکترونیکی ایرانیان ، تهران

مهمترین و مشکل ترین فرآیند در هر پدیده ایجاد تحول و تغییر در آن پدیده میباشد چرا که در محیط متغیر امروزی حوزه ها بایستی با توجه به تغییرات محیط متحول شده و از خود واکنش نشان دهند در غیراین صورت در ورطه نابودی قرار می گیرند. با توجه به اهمیت تغییر در تحول سازمان به ویژه در زمینه کسب وکار لازم است توجه و تمرین نظری و عملی بیشتری در فرآیند تحقیق و تحول سازمانها صورت گیرد. امروزه مدیران با چالشهای متعدد و گوناگونی مواجه اند، بنابراین سازمانهای موفق، به رهبرانی نیازمندند که با ژرف نگری و نگرش سیستمی جهت مناسب و مسیر آینده سازمان را مشخص سازند، افراد را به آن مسیر هدایت کنند و انگیزه ایجاد تحول را در کارکنان بهوجود آورند. بدیهی است که این سازمانها نیازمند رهبرانی تحولآفرین خواهند بود. اقدامات رهبری تحول آفرین این امکان را به سازمان می دهد تا به هنگام رقابت در یک محیط متلاطم و غیرقابل پیش بینی عملکرد خود را ارتقا دهد. معمولا اجرای برنامه های تحول، با موانع و مقاومتهایی از سوی کارکنان همراه است به همین خاطر کارشناسان بر فرهنگ سازمانی به عنوان عامل موثر بر بهبود مدیریت تحول، تاکید نموده اند. در این پژوهش که بر اساس مروری بر منابع موجود و به روش توصیفی تحلیلی انجام شده است به بررسی ارتباط میان مدیریت تحول و عوامل محیطی به روش توصیفی تحلیلی میپردازیم. نتایج نشان میدهد که از میان مولفه های مدیریت دانش و فناوری، فرهنگ سازمانی؛ مشارکت، یکپارچگی، انعطاف پذیری، پشتیبانی و ارزش ها بر مدیریت تحول موثر و دو مولفه ریسک پذیری و جو نوآوری، تاثیر معناداری بر مدیریت تحول نداشتند.

مدیریت تحول، تکنولوژی اطلاعات، کسب وکار، فرآیند تغییر. فرهنگ سازمانی، ، ارزشها و اهداف، مشارکت، دانایی.