داوود عاجلو - دکتری شیمی فیزیک، دانشکده شیمی دانشگاه دامغان، ایران
میثم رییسیان - دانشجوی دکتری شیمی فیزیک، دانشکده شیمی دانشگاه دامغان، ایران-
دانیال حبیبی - دانشجوی دکتری آمار زیستی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ایران
سلمان ابوالقاسمی - کارشناس ارشد، سازمان مدیریت پسماند شهرداری ساری، ایران
محمد اسماعیل یوسف نژاد - کارشناس ارشد، سازمان مدیریت پسماند شهرداری ساری، ایران
راحیل حسینی - کارشناس ارشد، سازمان مدیریت پسماند شهرداری ساری، ایران

رشد سریع جمعیت و افزایش تمایل بشر به مواد مصرفی، موجب افزایش روزافزون تولید پسماندهای جامد شهری و گسترش آن در محیط زیست می گردد. بخش قابل توجهی از پسماند جامد شهری را پسماند آلی تشکیل میدهد. پسماندهایی که دارای میزان بالایی از رطوبت و نمک می باشند، سریع تر تجزیه شده و بوی بیشتری تولید می کنند . علاوه بر این، در صورت عدم مدیریت مناسب، انتشار گازهای گلخانه ای و نشت شیرابه از این پسماندها حتمی خواهد بود. با این وجود، پسماند آلی، منبع باارزشی برای تولید انرژی های تجدیدپذیر و محصولات با ارزش افزوده از قبیل کودهای زیستی (کمپوست) می باشد 14، 15، 16، 17 کشاورزی و تولید محصولات بدون استفاده از کود شیمیایی امکان پذیر نیست ولی مصرف بیرویه این نوع کودها به یک نگرانی بزرگ در میان کارشناسان کشاورزی و غذایی تبدیل شده است. استفاده از کود شیمیایی به منظور بهبود باروری و حاصلخیزی خاک و تولیدات کشاورزی، معمولا منجربه اثرات محیطی منفی و آلودگی شدید محیط خواهد شد. کودهای زیستی تولیدشده از فرایند کمپوست پسماند شهری، به عنوان یک جایگزین برای کودهای شیمیایی جهت بهبود حاصلخیزی خاک شناخته می شوندکه علاوه بر جلوگیری از گسترش بسیاری از بیماری ها، اقدامی مفید جهت زیباسازی محیط، جلوگیری از آلودگی سفره های آب زیرزمینی و افزایش بهره وری زراعی می باشد