بررسی عوامل روانشناختی موثر بر سازگاری تحصیلی با تاکید بر نقش واسطه ای خودکارآمدی تحصیلی وفرسودگی تحصیلی دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر شیراز

پژوهش حاضر با هدف، بررسی عوامل روانشناختی موثر بر سازگاری تحصیلی با تاکید بر نقش واسطه ای خودکارآمدی تحصیلی و فرسودگی تحصیلی دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر شیراز در سال تحصیلی 1397-98 انجام شده است. گروه نمونه مورد مطالعه در این پژوهش 357 نفر از دانش آموزان دختر دبیرستانی ناحیه یک شهر شیراز بوده اند که با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شده اند. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش، پرسشنامه سبک های تفکر استنبرگ 1997 ، پرسشنامه سازگاری تحصیلی بیکر و سریاک 1984 پرسشنامه فرسودگی تحصیلی مسلش 2002 ، پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی جینک ومورگان 1999، پرسشنامه کمال گرایی هویت وفلت 1991 و پرسشنامه مهارت های ارتباطی بارتون 1990 می باشد. تمامی پرسشنامه ها استاندارد بوده و از روایی و پایایی داخلی و خارجی برخوردار هستند. ضمن اینکه در این پژوهش نیز روایی صوری آنها با نظر استاد راهنما و برخی دیگر از صاحبنظران، تایید و پایایی آنها نیز با استفاده از آلفای کرونباخ محاسبه و مورد تایید قرار گرفت. مقادیر آلفای کرونباخ برای هر پرسشنامه به ترتیب برابر با 0/85، 0/80، 0/88، 0/78، 0/85، 0/76 می باشد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش آمار توصیفی (کجی و کشیدگی) و برای فرض آزمایی از روش تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که، سبک تفکر بر سازگاری تحصیلی اثر مستقیم و غیر مستقیم دارد. مهارت هایارتباطی بر سازگاری و خودکارآمدی تحصیلی اثر مستقیم و غیر مستقیم دارد. سبک تفکر، خودکارآمدی و فرسودگی تحصیلی بر سازگاری تحصیلی اثر مستقیم دارد. کمال گرایی بر فرسودگی تحصیلی اثر مستقیم و بر سازگاری تحصیلی اثر غیرمستقیم دارد.

کلیدواژه ها:

سازگاری تحصیلی ، خودکارآمدی تحصیلی ، فرسودگی تحصیلی