حسین مقصودی - دانشجوی مقطع دکتری مدیریت گردشگری دانشگاه علامه طباطبائی تهران
علیرضا طاهائی - دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد مدیریت جهانگردی دانشگاه مازیار نور

گردشگری به عنوان یک ابزار راهبردی، بستر توسعه را برای مقاصد مختلف به ارمغان آورده است. با این وجود، دستیابی به اهداف توسعه بدون بهره گیری از چارچوب های پایداری مطلوبیتی به همراه نخواهد داشت. بر این اساس، تدوین برنامه های توسعه باید بر اساس اصول و موازینی صورت گیرد که به مصرف پایدار منابع در بخش های مختلف اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی منجر شود. گردشگری روستایی در طی سال های اخیر توانسته به شکوفایی و پویایی مقاصد مختلف کمک شایانی نماید و ظرفیت های تازه ای را برای توسعه گردشگری در ابعاد داخلی و خارجی فراهم نماید. با این حال؛ بهره مندی از اثرات مطلوب بلند مدت آن، تنها از طریق پایش خروجی های برنامه و تلاش برای کاهش نقص ها و ضعف های احتمالی است. این پژوهش با بررسی منابع مختلف کتابخانه ای و ترسیم یک چارچوب پایداری به بررسی اثرات توسعه در یکی از روستاهای هدف گردشگری در استان لرستان پرداخته است و پیشنهاداتی را برای افزایش اثربخشی برنامه های توسعه گردشگری و تحقق اصول پایداری در این منطقه ارائه می کند.

گردشگری، توسعه پایدار، گردشگری روستایی، روستای هدف گردشگری، کهمان