آسیه نمازی - دانشجوی دکتری سلامت و رفاه اجتماعی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران، عضو هیات علمی گروه مامایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت، رشت، ایران
سبحانه کوچک زاده طالمی - عضو هیات علمی، گروه پرستاری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت، رشت، ایران
سارا محجوبیان لنگرودی - دانشجوی پرستاری، کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت، ایران

مقدمه و هدف: شادکامی، ارزیابی افراد از زندگی شان محسوب شده و یکی از اساسی ترین نیازهای بعد روانی سلامت بشمار می آید. روان شناسان نظریه پرداز، نشاط را نوعی هیجان مثبت می دانند که تاثیر ژرفی بر ساز و کارهای جسمانی، شناختی و روانی در مکانیزم دارد و عملکرد آدمی را در زمینه ها مختلف بهبود می بخشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی وضعیت شادکامی در دانشجویان پرستایر و مامایی و تعیین همبستگی آن با مشخصات جمعیت شناختی آنها انجام گرفت. روش کار: جامعه آماری این پیمایش شامل دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه آزاد اسلامی رشت بود که از بین آن ها 150 نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. یک نسخه از پرسشنامه شادکامی آکسفورد با پنج حیطه (رضایت زندگی، حرمت خود، بهزیستی فاعلی، رضایت خاطر و خلق مثبت)، به همراه مشخصات جمعیت شناختی در اختیار دانشجویان قرار گرفت. داده ها در نسخه 23 نرم افزار SPSS و با استفاده از روش های آماری تی مستقل و همبستگی پیرسون، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: میانگین نمره شادکامی در دانشجویان پرستاری و مامایی به ترتیب (14/19±40/32؛ 9/86±41) به دست آمد. میانگین نمره شادکامی در دانشجویان مامایی کمی بالاتر از دانشجویان پرستاری بود، اگرچه این اختلاف میانگین از نظر آماری معنی دار نبود. بین شادکامی با متغیر جنس (P=0/05) راطبه آماری معنی داری وجود داشت. اما سایر متغیرهای جمعیت شناختی مورد بررسی در این مطالعه با وضعیت شادکامی در دانشجویان ارتباط آماری معنی دار نشان نداد. بحث: فقدان شادی و نشاط در جامعه نتایج منفی بسایر را به دنبال دارد. روی هم رفته شادی همانند ثروتی است که می توان آن را از دست داد و یا اینکه بر آن افزود. با استفاده از روش های شادی بخش در جریان آموزش و برنامه ریزی آموزشی دانشجویان، می توان علاه بر ایجاد محیطی رضایت بخش، در موفقیت تحصیلی آنها نیز نقش داشت. لذا توجه به تاثیر فعالیت های شادی بخش در برنامه ریزی آموزشی دوره های مختلف تحصیلی ضروری به نظر می رسد.

شادکامی، سلامت روان، دانشجویان پرستاری و مامایی