پیش بینی گرایش به رفتارهای پرخطر بر اساس تحریف های شناختی در نوجوانان پسر

هدف پژوهش حاضر، پیش بینی گرایش به رفتارهای پرخطر بر اساس تحریف های شناختی در نوجوانان پسر بود. روش این پژوهش از نوع توصیفی و همبستگی بود.. جامعه آماری این پژوهش متشکل از نوجوانان پسر 15 تا 18 ساله منطقه 5 شهر تهران در سال 1398 بود. از این جامعه به تعداد 100 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش، پرسشنامه های گرایش به رفتارهای پرخطر و تحریف شناختی بک بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها در بخش استنباطی، از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که بین تحریف های شناختی با گرایش به رفتارهای پرخطر رابطه مثبت و معنادار وجود دارد.

کلیدواژه ها:

تحریف های شناختی ، رفتارهای پرخطر ، نوجوانان پسر