مدیریت انرژیهای تجدید پذیر و رویکردهایی برای پایداری انرژی

مقاله حاضر با هدف بررسی و شناخت انرژی های نو و تجدید پذیر و امکان بکارگیری آن در طراحی معماری ساختمان های معاصر در جهت هماهنگ سازی با اقلیم و محیط زیست و صرفه جویی در مصرف انرژی های تجدید ناپذیر و پایداری محیط زیست و رابطه آن با توسعه پایدار تدوین شده است. این مقاله بهانه ای است برای آشنایی با اصول و راهبردهای علمی در جهت درک عمیق تر مفهوم تعامل معماری با انرژی های نو و بکارگیری روش ها و ایده های جدید در استفاده بهتر از منابع انرژیمخصوصا0،انرژی های نو. به دلیل اینکه مساله بحران انرژی وآلودگی محیط زیست از مهمترین چالش های عصرحاضر می باشد، انجام چنین پژوهشی الزامی به نظر می رسد. روش این پژوهش رویکردی توصیفی تحلیلی دارد و از ابزار مطالعات کتابخانه ای در گردآوری اطلاعات استفاده شده است. برای رسیدن به معماری پایدار نیازمند توجه به الگوهای معماری جدید هستیم نتایج تحقیق نشان می دهد که استفاده از انرژی های نو و تجدید پذیر پاک جهت تامین نیاز های گرمایشی و سرمایشی و روشنایی و خود کفایی ساختمان ها بهترین راهکار است، تا از این طریق از مصرف بی رویه انرژی های تجدید ناپذیر جلوگیری کرده و آلودگی های محیطی را به حداقل رساند.

کلیدواژه ها:

انرژیهای نو ، انرژیهای تجدید پذیر ، توسعه ی پایدار ، محیط زیست.