مجید دارابی - کارشناسی ارشد عمران گرایش سازه، دانشگاه تربیت مدرس، تهران

پدیده ضربه زدن ساختمان های مجاور در مورد ساختمان های شهری که عموما فاصله کافی از یکدیگر ندارند، رخ می دهد . این پدیده تخریب های موضعی یا کلی در هر یک از سازه های مجاور می گردد. علت اصدل ی پدیده ضربه ارتعاش غیر هم فاز بودن سازه های مجاور هم، ناشی از اختلاف بین مشخصات دینامیکی سازه ها می باشد . در چندین مواردی استفاده از میراگرهای ویسکو مفید به نظر می رسد. در این تحقیق دوقاب 4، 8 طبقه با سیستم خمشی بتنی متوسط انتخاب شد. جهت ایجاد رفتار نامتقارن سازه سمت چپ همواره با 2 دهانه و سازه سمت راست باتعداد دهانه های 3 و 5 مدل شد. مدل ها با توجه به آیین نامه های موجود طراح گردید. کلیه مدل ها یکبار با درز انقطاع و بار دیگر با میراگر ویسکوز در وسط درز انقطاع مدل شد. سپس تحلیل دینامیکی غیر خطی با هفت شتابنگاشت بر رویتمامی سازه ها صورت گرفت و نتایج بدست آمده از این تحلیل با هم مقایسه گردید. در نهایت مشخص شد که وجود میراگر باعث کاهش پاسخ هایی همچون جابجایی و دریفت طبقات تا میزان حداقل 20 درصد و شتاب طبقات تا میزان حداقل 5 درصد شد. از طرفی تاثیر میراگرهای ویسکوز در کاهش پاسخ ساختمان 8 طبقه بیش از ساختمان 4 طبقه بود. در نهایت مشخص گردید وجود میراگر ویسکوز در طبقات فوقانی می تواند بسیار موثرتر از طبقات اول باشد.

میراگر ویسکوز ، درز انقطاع، تحلیل دینامیکی یرخطی.