بررسی جایگاه موسیقی کناری در مثنوی مولوی

سال انتشار: 1399
محل انتشار: ششمین همایش ملی علمی پژوهشی روانشناسی و علوم تربیتی
کد COI اختصاصی: CPESCONF06_013
زبان مقاله: فارسی
تعداد مشاهده: 597

نویسندگان

کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی

چکیده

مولانا، بسیاری از اشعار خویش را در حال سکر، وجد، مستی، دست افشانی و پایکوبی سروده برای این منظور، از نظام هدفمند موسیقی استفاده ی تام برده به نحوی که در کتاب مثنوی اش، آگاهانه و ماهرانه، همچون یک موسیقدان هنرمند و با تجربه، آهنگ برخاسته از نظام کلی اندیشه خویش رادر خدمت اهالی متعالی خود قرار داده است. این مقاله به شیوه ی تحلیلی توصیفی، نمودهای موسیقی کناری در جدل اول مثنوی بررسی خواهد کرد تا این امر در برابر مفاهیم و معانی بلند مثنوی مستور نمانده باشد. و زاویه ای دیگر از عظمت مثنوی بیش تر تبیین شود. هماهنگی موسیقی و محتوی از مهم ترین عوامل زیباشناختی شعر است و در تاثیر و زیبایی شعر موثر است. اشعاری که در آن ها این تناسب و هماهنگی رعایت شده، دلنشین ترند. مولوی این امر را به خوبی درک کرده به همین سبب در شعر او این تناسب و هماهنگی در اوج است. و تاثیربخشی شعرش چندبرابر شده است. مولوی، موسیقی کناری یا به عبارت دیگر، تکرار کلمات و حروف در قالب صناعات ادبی و بدیعی را برای القاء معانی و حالات خاص روحی خود به کار گرفته است. از نظر موسیقی کناری، قافیه های جلد اول مثنوی برای بیش ترین تاثیر در آفرینش کلام آهنگین و گوش نواز هستند.در میان قافیه های مختلف، واژگان: آگاه، راه، شاه، میان، نهان، جهان، خیال، هلال، خاک، پاک، دام، تمام، نماز، باز، بود، رسید، نمود و کشید، پرکاربردترند.

کلیدواژه ها

مولانا، مثنوی، موسیقی کناری

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.