تحلیل فرم و محتوای نقوش بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی

بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی به عنوان یکی از با شکوه ترین جلوه های تزئین در معماری دوره اسلامی، شامل مجموعه منحصربفردی از آرایه های گوناگون تزئینی است. این نقوش به طور کلی به چهار دسته اصلی هندسی، گیاهی، کتیبهای و حیوانی تقسیم میشوند که علاوه بر ارزشهای بصری دارای مفاهیم عرفانی و نمادین هستند. مقاله حاضر در پی پاسخ به این پرسش بنیادین است که قابلیت های بصری نقوش تزئینی مجموعه شیخ صفی الدین اردبیلی چیست. هدف از این تحلیل،شناخت قابلیتها و ارزشهای بصری و مفاهیم این نقوش است. روش تحقیق این پژوهش به صورت توصیفی تحلیلی است و گردآوری مطالب به شیوه ترکیبی از طریق مطالعات کتابخانه ای و تحقیقات میدانی صورت گرفته است. همچنین، روش تجزیه و تحلیل داده ها کیفی است. نتایجی که محقق شده است نشان می دهد؛ نقوش تزئینی مجموعه شیخ صفی دارای قابلیت های بصری فراوانی است که از مهم ترین آن ها می توان به تبعیت از قاعده های هماهنگی، تعادل، تنوع، حرکت، تناسب، تسلط و ایجاز اشاره کرد. در بین آرایه ها، نقوش گیاهی پرکاربردترین نقش مجموعه و نقوش حیوانی کم کاربردترین آنها است.

کلیدواژه ها:

بقعه شیخ صفی ، نقوش ، قابلیتهای بصری.