محمدعلی بابایی یاسوری - دانشجوی رشته نقاشی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
پریسا آروند - هیات علمی گروه نقاشی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

یکی از درخشان ترین ادوار نقاشی ایرانی مربوط به دوره صفویه می باشد.مکتب نقاشی اصفهان با پرورش اساتید بزرگ دراین عرصه، باعث تحولات چشمگیر در تاریخ هنر نقاشی ایران شد. بطوریکه در تاریخ هنر این سرزمین جایگاه مهمی را بخود اختصاص داده است . این مکتب را بدون رضا عباسی بدرستی نمی توان شناخت. او تکامل تدریجی نقاشی ایران که مدتها درسکون و یکنواختی فرو رفته بود را احیا نمود .بررسی آثار رضا عباسی امکان بازشناسی زوایای ناشناخته وپنهان نقاشی این دوره را فراهم می آورد . این مقاله با توجه به جایگاه و ویژگی آثار این هنرمند با روش توصیف ،تجزیه وتحلیل درباره ویژگی های گل ،بوته ومرغ که از برجسته ترین نقاشی های این هنرمند شناخته می شود قصد دارد عوامل وانگیزه های هنری،اجتماعی وفلسفی هنرمند را دراین دوره مورد بررسی قرار می دهد. نتایج نشان میدهد رضا عباسی با استفاده از عناصرنمادین ایرانی توانایی وچیره دستی منحصر بفردی در به تصویر کشیدن طبیعت زیبا و خیالی با واقعیت حالات واحساسات فیگور داشته است و خوشنویسی درآثارش حذف و ادبیات آثارش دارای غنای فرهنگی بیشتری گردید.

رضاعباسی ، گل و بوته ،گل و مرغ ، هویت مستقل ، سبک خلاقانه