میثم براری - عضوهیئت علمی دانشگاه هنراصفهان
زهرا رئیسی - دانشجوی کارشناسی رشته کتابت و نگارگری دانشگاه هنراصفهان

با حمله مغولان درقرن هفتم ه.ق.و تاسیس حکومت ایلخانان،تحولات عظیمی درهنر نگارگری ایران به وجودآمد.دراین دوره به دلیل حکومت مغولان بطور همزمان بر چین و ایران و روابط این دو سرزمین باهم،نگارگری ایران دستخوش تغییراتی شد و تعدادی از ویژگی های نقاشی چینی مانند حالتدار بودن چهره واندام،رنگ،حیوانات تخیلی ماننداژدها را به خود جذب کرد.از طرفی نگارگری ایران ویژگیهایی را از هنر مسیحیت و بیزانس به عاریه گرفت؛مانند استفاده از رنگ نقره ای و پیکره های بلندقامت.یکی از عناصر مهم نگاره های ایرانی،عنصر انسان است که جایگاه بسیار مهم و ویژه ای رادارد،این عنصر نیز در این عصر دستخوش تغییراتی شده است.این پژوهش با رویکرد توصیفی-تحلیلی و شیوه گردآوری اطلاعات به روش کتابخانه ای انجام شده است وهدف از آن مطالعه نقش و جایگاه انسان در کتاب جامع التواریخ در نگارگری مکتب ایلخانی بوده و سوال مطرح شده در این پژوهش این است که انسان در کتاب جامع التواریخ چه جایگاه و نقشی دارد ما در این پژوهش به این موضوع دست یافته ایم که عنصرانسان در کتاب جامعالتواریخ از نظر رنگ و تحرکت دستخوش تغییراتی شده است. درحالی که از نظر میزان اهمیت هیچ تغییری نکرده و مانند نگاره های ادوار پیش از مغول در اوج اهمیت خود قرار دارد.

مکتب نگارگری ایلخانی، انسان، جامع التواریخ