نقش تاب آوری در شادکامی دانشجویان

هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین تاب آوری و شادکامی دانشجویان بود. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی می باشد. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی می باشد. در این پژوهش از پرسشنامه های شادکامی آکسفورد و مقیاس تاب آوری که هر دو دارای روایی و پایایی لازم می باشند و استاندارد شده اند استفاده شده است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان علوم انسانی دانشگاه آزاد 6000 نفر می باشد. تعداد نمونه بر اساس جدول کرجسی و مورگان 361 نفر تعیین می شود. روش نمونه گیری تصادفی ساده می باشد. آمارهای توصیفی مورد استفاده عبارتند از: اندازه های گرایش به مرکز (میانگین) اندازه های پراکندگی (دامنه تغییرات، واریانس، انحراف استاندارد) .داده ها پس از جمع آوری برای تجزیه و نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج یافته های آماری بر این موضوع صحه گذاشت که تاب آوری رابطه معناداری با شادکامی دارد. همچنین هرچه تاب آوری بیشتر باشد مقدار شادکامی بیشتر است لذا متولیان بهداشت روانی ، در جهت ارتقاء سطح این ویژگی ها برنامه ریزی آموزشی مناسبی برای افراد جامعه از سنین پایین فراهم نمایند

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، شادکامی ، دانشجویان