اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر تفکر مثبت و شادکامی دانش آموزان

هدف از انجام این پژوهش تعیین اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر تفکر مثبت و شادکامی دانش آموزان بود. روش تحقیق از نوع نیمه آزمایشی بود. جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع دوم متوسطه منطقه بیست تهران بودند و حجم نمونه پژوهش برابر با 30 نفر در نظر گرفته شد. روش نمونه گیری به صورت در دسترس بود. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش دو پرسشنامه مثبت اندیشی و شادکامی بود.تجزیه و تحلیل داده های پژوهش حاضر در دو بخش آمار توصیفی و استنباطی انجام شد. در بخش آمار توصیفی به توصیف ویژگی های نمونه آماری جداول و نمودارهای توزیع فراوانی و درصدی پرداخته شد و دربخش آمار استنباطی از تحلیل کوواریانس چند متغیره برای آزمون فرضیه اصلی و تحلیل کوواریانس تک متغیره برای آزمون فرضیه های جزئی استفاده شد. نتایج نشان دادند که : درمان شناختی رفتاری باعث افزایشتفکر مثبت و شادکامی دانش آموزان شد

کلیدواژه ها:

درمان شناختی رفتاری ، تفکر مثبت ، شادکامی