بررسی موسیقی بیرونی و موسیقی کناری در غزلیات ملک الشعرای بهار

جهان و آنچه که در آن است، بر پایه موسیقی شکل گرفته و اگر با دقت گوش کنیم، خواهیم دید که حتی گذر ابرها در آسمان و رشدو نمو گیاهان در روی زمین، دارای آهنگ و موسیقی است. موسیقی از جمله عوامل تاثیرگذار بر عواطف و احساسات انسان است که یک شاعر توانا باید بتواند در اشعار خود، بیشترین بهره را از آن ببرد. در پژوهش حاضر، به بررسی موسیقی بیرونی و موسیقی کناری در غزلیات ملک الشعرای بهار، شاعر به نام عصر مشروطه، پرداخته ایم. بدین منظور با گردآوری اطلاعات به روش کتابخانه ای و ارائه آمار و جداولی از بحرها، وزنها و قافیه های به کار گرفته شده توسط شاعر، جلوه های موسیقی را در غزلیات او بررسی میکنیم. اینکه او چه کلماتی را برای قافیه و ردیف انتخاب کرده و آیا قافیه و ردیفهای انتخابی او، توانایی برقراری ارتباط با مخاطب را دارند، جزو مهمترین سوالات این پژوهش است. همچنین به بررسی این مهم خواهیم پرداخت که او در استفاده از واژگان موفق عمل کرده یا قافیه و ردیف، دست و پای شاعری او را بسته است. نگارنده این پژوهش، به دنبال ارائه پاسخ به این سوالات، با استفاده از روش تحلیل محتوا می باشد.

کلیدواژه ها:

ملک الشعرای بهار ، غزلیات ، موسیقی ، وزن عروضی ، قافیه ، ردیف