سنتز و مشخصه یابی جاذب نانومغناطیسی اکسیدآهن/ نانولوله کربنی با پوشش مونو-توسیل- بتا سیکلودکسترین و بررسی عملکرد آن در حذف مس (II)

در این مطالعه جاذب نانومغناطیسی اکسیدآهن/کربن نانولوله با پوشش مونو-توسیل- بتا سیکلودکسترین (Fe(3)O(4)-CNT/β-CDTs) را سنتز کرده و با تکنیک های شناسایی FT-IR و SEM مشخصه یابی شد. اثر پارامترهای: زمان تماس (از 10 تا 120 دقیقه)، Ph محلول (از 1 تا 9)، غلظت اولیه (Cu(II (10 تا 100 ppm) و تاثیر مقادیر جاذب( 0.1 تا 0.6 گرم) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت یون فلزی میزان حذف افزایش یافته است و بهینه مقدار جاذب برای حذف 0.4 گرم می باشد. pH بهینه در محدوده 4-6 6 می باشد و زمان بهینه برای حداکثر جذب 90 دقیقه به دست آمد.

کلیدواژه ها:

جاذب مغناطیسی ، فلز سنگین ، اکسید آهن