ارزیابی خواص فیزیکوشیمیایی و بیولوژیکی نانو ذرات هیدروکسید آپاتیت بیوتقلید به روش رسوب شیمی تر

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 425

فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SDNCONF03_010

تاریخ نمایه سازی: 6 شهریور 1399

چکیده مقاله:

هیدروکسید آپاتیت استوکیومتریک به دلیل زیست سازگاری و فعالیت زیستی خوب و شباهت زیاد به نوع بیولوژیک آنکه 60 %استخوان بدن را تشکیل می دهد ، به عنوان بهترین کاندید برای جایگزینی استخوان از طریق استفاده در داربست ها و سیمان ها می باشد. بااینحال نوع بیولوژیک آن تفاوت های زیادی در میزان کریستالیزاسیون ، اندازه کریستالیت ها، و همچنین نوع دوپنت های شبکه کریستالی وجود دارد که آن را از نوع استوکیومتریک متمایز می سازد . هدف از این پژوهش، استفاده از روش سنتز بیوتقلید از محلول شبیه ساز خون بدن ( SBF ) با رویکرد افزایش غلظت یونی محلول با استفاده از منابع کلسیمی و فسفر عاری از یونهای بیگانه با ترکیب هیدروکسید آپاتیت در شرایط فیزیولوژیک می باشد. برای این منظور محلول های حاوی منابع کلسیم و فسفر در یک شرایط کنترلشده مشابه شرایط فیزیولوژیک استفاده می شود. نانو ذرات هیدروکسید آپاتیت بیوتقلید سنتزی در شرایط مختلف پیش از عملیات حرارتی و بعدازآن مورد ارزیابی، و نتایج حاصله تشکیل هیدروکسید آپاتیت کربناتی با کمبود کلسیم، با اندازه ذرات کوچکتر از 50 نانومتر، که تمایل بالایی به آگلومراسون از خود نشان داده اند به طوریکه اندازه آن در محیط آبی در حدود nm 346 بوده است. حضور یونهای دوپ شده از محیط منجر به شباهت بالای ساختاری و کاهش پایداری حرارتی نمونه های سنتزی در دماهای بالای 700 ̊C شده و منجر به تبدیل شده است. رفتار سمیتی نانو ذرات سنتزی بیوتقلید نیز بهبود زنده مانی سلولی در غلظت های کمتر از ppm 50 و اثرات مثبت یون های دوپی از محیط را به خوبی نشان داده اند.افزایش میزان کریستالیزاسیون و اندازه ذرات و کریستالیت های نانو ذرات در دمای 700 ̊C منجر به کاهش میزان حلالیت نانو ذرات و افزایش میزان زنده مانی و حتی ترغیب تکثیر سلولی در نانو ذرات بیوتقلید بالاتر است.

نویسندگان

حافظ عبادی

دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مکانیک-گروه مهندسی مواد دانشگاه تبریز

محمد تقی همدانی

هیئت علمی گروه مهندسی مواد دانشکده مکانیک-دانشگاه تبریز