نقش بهسازی بافت فرسوده در تحقق توسعه پایدار شهری (مورد مطالعه : بافت فرسوده محله قاآنی در شهر شیراز )

در حال حاضر بسیاری از شهرهای کشور با مسئله ای به نام بافت های فرسوده مواجه هستند. این بافت ها یا هسته های قدیمی شهرها بوده که به مرور زمان دچار فرسودگی و عدم کارایی شده اند و یا در دوران معاصر بدون رعایت ضوابط و مقررات معماری و شهرسازی شکل گرفته و از این رو اکنون با مسائل و مشکلات زیادی روبه رو بوده و این مشکلات را به کل شهر نیز تسری می دهند به نظر می رسد در بافت های فرسوده با توجه به وسعت دامنه و شدت مسائل گریبانگیر این بافت ها کارآمدترین رویکرد که بتوان برای مواجه با کاستی ها و نارسایی ها اتخاذ نمود نیل به اهداف توسعه پایدار در عرصه بهسازی این بافت ها می باشد . تحقق توسعه پایدار به مثابه الگویی مطلوب مورد توافق برنامه ریزان و طراحان سیستم شهری است . به منظور تحقق ابعاد گوناگون توسعه پایدار، شناخت و پایش فرصت ها در هر سیستم ( نظام ) اهمیت بسزایی دارد. در همین راستا بافت فرسوده یکی از عناصر مهم سیستم شهری است که به دفعات مورد مطالعه و واکاوی قرار گرفته است و بارها بهسازی آن به عنوان پتانسیلی در جهت پیشرفت و توسعه سیستم شهری مطرح شده است. روش مورد استفاده در این پژوهش توصیفی تحلیلی بوده و از طریق مطالعات اسنادی و میدانی اطلاعات گردآوری شده است، با بررسی اطلاعات و سایر منابع دیگر و با استفاده از روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP به این نتیجه رسیده ایم که گزینه 2(وضعیت بافت بعد از بهسازی) در تقریبا تمامی معیارها و زیر معیارها وزن بیشتری می گیرد و در واقع نتایج حاصل از بهسازی بافت فرسوده باعث تاثیر مثبت بر سطح پایداری مولفه های توسعه پایدار شهری می شود به عبارت دیگر بهسازی بافت فرسوده نقش موثری در دستیابی به معیارهای توسعه پایدار شهر دارد.

کلیدواژه ها:

بافت فرسوده ، بهسازی ، توسعه پایدار محله قاآنی شیراز