تاثیر پلی اتیلن گلیکول با وزن های مولکولی متفاوت بر گاف انرژی نانو ذرات اکسید روی

در این تحقیق سنتز نانو ذرات اکسید روی کامپوزیت شده با پلیمر پلی اتیلن گلیکول با جرم های مولکولی متفاوت ( 1500 و10000 ) و سپس بررسی تغییرات گاف انرژی آنها صورت گرفته است. مورفولوژی ذرات بشکل گل مانند و کروی و درسایزهای حدود 20 تا 50 نانومتر ساخته شده و روش سنتز، روش ساده هم رسوبی می باشد. در همه موارد، ترکیب شیمیایی،ریخت شناسی (مورفولوژی) و اندازه ذرات محصولات نهایی توسط روشهای پراش پرتو XRD)X) میکروسکوپ الکترونی روبشی (FESEM)، آنالیز عنصری EDX و طیف سنجی UV-Vis تعیین و مورد بررسی قرار گرفت. همچنین گاف انرژی ذرات بکمک اسپکتروسکوپی UV-Vis با روش tauc محاسبه و مقایسه گردید. نتایج محاسبات نشان داد که گاف انرژی اکسید روی تحت تاثیر کامپوزیت شدن با پلیمر پلی اتیلن گلیکول تغییر و از مقدار 3.4 الکترون ولت به 3.9 می رسد. مقایسه نتایج برای دو نانو مکامپوزیت نشان می دهد که نانو ذرات کامپوزیت شده با پلی اتیلن گلیکول 10000 بیشترین افزایش گاف را داشته (3.9 اکترون ولت) و بنظر می رسد نسبت به ذرات سنتز شده دیگر بیشترین کارایی را بدلیل افزایش گستره گاف انرژی داشته باشند.

کلیدواژه ها:

نانو اکسید روی ، پلی اتیلن گلیکول ، گاف انرژی ، نانو کامپوزیت