مریم صادقی - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد علوم و تحقیقات تهران واحد آذربایجان شرقی.

هدف از این پژوهش بررسی اثر بخشی آموزش مهارت برقراری ارتباط موثر بر خودکارآمدی دانش آموزان متوسطه اول بوده است. روش پژوهش مورد استفاده در این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل دانش آموزان متوسطه اول در حال تحصیل شهر تبریز در سال تحصیلی 1398-1399 می باشند. 40 نمونه که به صورت تصادفی در 2 گروه آزمایش 20نفر و کنترل 20نفر گمارده شده اند. ابزار گردآوری در این پژوهش مقیاس خودکارآمدی شرر می باشد. گروه آزمایش به مدت شش جلسه 90 دقیقه ای به صورت گروه ی تحت آموزش مهارت برقراری ارتباط موثر قرار گرفتند، در این مدت گروه کنترل به فعالیت های معمول خود مشغول بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس استفاده شده است. یافته ها نشان داد که میانگین نمرات متغیرهای خودکارآمدی در پس آزمون نسبت به پیش آزمون در گروه آزمایش افزایش یافته است. بنابراین آموزش مهارت برقراری ارتباط موثر بر خودکارآمدی دانش آموزان متوسطه اول تاثیر دارد.

آموزش مهارت برقراری ارتباط موثر، خودکارآمدی، دانش آموزان متوسطه اول.