بررسی رابطه ی تعارض دانش آموزان پسر با والدین و نحوه ی سازگاری آنان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین تعارض دانش آموزان پسر با والدین و نحوه ی سازگاری آنان انجام شد. روش پژوهش توصیفی- همبستگی و از نوع هدف کاربردی است. جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه ی دانش آموزان پسر دوره اول متوسطه و والدین آن ها در شهر اصفهان بود که نمونه ای به تعداد 50 نفر به همراه ( پدر و مادر) به روش نمونه گیری در دسترس جهت انجام پژوهش انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسش نامه تعارض نوجوان با والدین پرینز و همکاران (1979) و پرسش نامه ی سازگاری نوجوانان مک کویین (1996) بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمارتوصیفی ( فراوانی ، میانگین و....) و استنباطی (همبستگی پیرسون) استفاده شد. یافته هارابطه معناداری بین تعارض نوجوان با والدین و رشد معنوی و شخصی در بین نوجوانان نشان نداد، اما بین تعارض نوجوان با والدین و ارزیابی مثبت و حل مشکلات همچنین ارتباط آتشین و مدیریت تنش در نوجوانان همبستگی منفی معناداری وجود داشت.

کلیدواژه ها:

تعارض نوجوان ، سازگاری ، دانش آموز