بررسی تاثیر تقویت قابلیت های پایه هیجان کارکردی بر رفع ناتوانی یادگیری دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر تقویت قابلیت های پایه هیجان کارکردی بر رفع ناتوانی یادگیری دانش آموزان می باشد. جامعه پژوهش شامل تمامی دانش آموزان ابتدایی شهر گلبهار در سال 97-96 می باشد که به دلیل مشکلات یادگیری به مرکز مشکلات یادگیری فرزین ارجاع داده شده اند. حجم جامعه در سه ماهه نخست 52 نفر بود که با تعداد اعضای جامعه برابر بود. لازم به ذکر است در این مطالعه جامعه آماری ما 40 نفر بود. نمونه مورد مطالعه به دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه مشکلات یادگیری بر اساس رویکرد DIR و ویژگی های هیجانی برای هر دو گروه استفاده شد. جهت بررسی نتایج، ارزیابی دو گروه پس از دریافت مداخلات ،توسط اداره آموزش و پرورش انجام شد. نتایج نشان داد در نتایج درس های فارسی، املا و ریاضی، برای دانش آموزان دوگروه، تفاوت معناداری وجود دارد. در نتیجه آموزش مداخلات و مفاهیم پایه DIR بر بهبود نمرات فارسی، املا و ریاضی اثربخشی معناداری داشته است. با توجه به نقش هیجانات در یکپارچه سازی رفتار، رویکرد DIR به دانش آموزان کمک می کند مشکلات یادگیری بهبود یابد. این قابلیتهای پایه در رویکرد DIR ، برای محیط های یادگیری الزامی است و باعث سازمانده ی بهتر اجزای سیستم عصبی و نمایش توانایی های سطح بالاتر جسمی، شناختی و اجتماعی می شود.

کلیدواژه ها:

تقویت قابلیت های پایه ، هیجان کارکردی ، ناتوانی یادگیری