سمیرا میرورزنده - کارشناس ارشدمشاوره توانبخشی دانشگاه آزاداسلامی واحدتهران مرکزی

هدف از انجام این مطالعه تعیین ارتباط سبک های حل مساله با انگیزه تحصیلی، تنیدگی تحصیلی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بود. بدین منظور تعداد 400 نفر، با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای از دانش آموزان مقطع متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 1398 انتخاب شده و با استفاده از پرسشنامه سبک های حل مساله لانگ، مقیاس استاندارد انگیزش تحصیلی هارتر، پرسشنامه تنیدگی تحصیلی گادزلا و معدل کل سال تحصیلی دانش آموزان داده ها جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS 22 استفاده گردید.نتایج نشان داد بین سبک حل مساله درماندگی با انگیزش تحصیلی بیرونی و درونی ارتباط معناداری وجود دارد .(P<0.05) بین سبک حل مساله مهارگری با انگیزش تحصیلی بیرونی ارتباط معناداری وجود دارد .(P<0.05) بین سبک حل مساله خلاقانه با انگیزش تحصیلی بیرونی و درونی ارتباط معناداری وجود دارد .(P<0.05) بین سبک حل مساله اعتماد با انگیزش تحصیلی بیرونی و درونی ارتباط معناداری وجود دارد .(P<0.05) بین سبک حل مساله گرایش با انگیزش تحصیلی بیرونی و درونی ارتباط معناداری وجود دارد .(P<0.05) بین حیطه های سبک حل مساله و تنیدگی تحصیلی، بین سبک حل مساله درماندگی و مهارگری با تنیدگی تحصیلی ارتباط مثبت معناداری وجود دارد و بین سبک حل مساله خلاقانه، اعتماد و گرایش با تنیدگی تحصیلی ارتباط منفی معناداری وجود دارد .(P<0.05) بین سبک های حل مساله و پیشرفت تحصیلی ارتباط معناداری وجود ندارد .(P> 0.05) براساس نتایج این مطالعه به نظر می رسد که سبک های حل مساله با انگیزش تحصیلی و تنیدگی تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه ارتباط دارد. بنابراین، در برنامه ریزیهای تربیتی و آموزشی دانش آموزان مقطع متوسطه، این مسئله می بایست درنظر گرفته شود.

سبک های حل مساله، انگیزه تحصیلی، تنیدگی تحصیلی، پیشرفت تحصیلی.