بررسی تاثیر آموزش مهارت های اجتماعی بر تاب آوری دانش آموزان دختر پنجم ابتدایی همدان

هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی آموزش مهارتهای اجتماعی بر تاب آوری دانش آموزان دختر ابتدایی همدان بود. روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان دختر ابتدایی همدان در سال تحصیلی 1398 تشکیل دادند که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، یک مدرسه انتخاب و سپس از میان دانش آموزان پایه ی پنجم این مدرسه، تعداد 30 نفر از آن ها که دارای تاب آوری پایین بودند، به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش(15 نفر) و کنترل( 15 نفر) گماشته شدند. ابزار گردآوری داده ها، مقیاس تاب آوری کودک و نوجوان((CYRM-28 انگار و لیبنبرگ بود. گروه آزمایش در 12 جلسه ی 30 دقیقه ای، (هفته ای دو جلسه) تحت آموزش مهارت های اجتماعی قرار گرفتند؛ در حالیکه گروه کنترل هیچگونه آموزشی دریافت نکرد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری تحلیل کوواریانس استفاده گردید. نتایج نشان داد که نمرات تاب آوری دانش آموزان گروه آزمایش به نسبت گروه کنترل در پس آزمون بطور معناداری بالا رفته است. بنابراین می توان نتیجه گرفت که آموزش مهارت های اجتماعی بر تاب آوری دانش آموزان تاثیر معناداری داشته و سبب افزایش میزان تاب آوری دانش آموزان شده است

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، مهارتهای اجتماعی.