بررسی رفتار زبری سطح نسبت به تغییر پارامترهای ماشین کاری و جنس ابزار در تراشکاری کامپوزیت های کربن- اپوکسی

تراشکاری یکی از فرآیندهای پرکاربرد برای ماشین کاری قطعات دارای تقارن محوری است. از مهم ترین پارامترهای تراشکاری که بر کیفیت نهایی قطعه کار تاثیرگذارند، میتوان به سرعت برشی، نرخ پیشروی، عمق برشی، جنس ابزار و سیال خنک کننده اشاره نمود. توابع هدف در چنین مطالعاتی مقدار زبری سطح و تصاویر میکروسکوپی پس از ماشین کاری هستند. به دلیل ماهیت ناهمگن کامپوزیت ها، رفتار آنها در فرآیند ماشین کاری نسبت به ماشینکاری فلزات متفاوت است. در این پژوهش تاثیر پارامترهای سرعت برشی ( 100 تا 400 متر بر دقیقه)، عمق برشی ( 50 تا 500 میکرومتر)، نرخ پیشروی 0/025 تا 0/2 میلیمتر بر دور و جنس ابزار (PCD کارباید بدون پوشش) در حضور سیال خنک کننده در تراشکاری قطعات کامپوزیتی کربن- اپوکسی تولیدشده به روش پیچش الیاف بررسیشده است. این مطالعات با طراحی آزمایشات با روش سطوح پاسخ به کمک نرم افزار مینی تب انجام شدند. نرم افزار 30 آزمون را برای بررسی تاثیر هریک از پارامترها بر زبری سطح و دستیابی به نتایج بهینه پیشنهاد نمود. نتایج آزمون نشان دادند که سرعت برشی تاثیر چندانی بر زبری سطح ندارد. با افزایش عمق برشی و نرخ پیشروی زبری سطح افزایش می یابد. به دلیل ماهیت ساینده الیاف کربن سایش ابزار از مهم ترین مکانیسم های تخریب آن است. ابزار PCD به دلیل مقاومت بالای آن در برابر سایش نتایج مطلوبی را در اختیار قرار داد. برای تایید روند تاثیر هر پارامتر نیز تصاویر SEM ارائه شده است. درنهایت برای رسیدن به حداقل زبری سطح، سرعت برشی 200 تا 300 متر بر دقیقه، حداقل میزان نرخ پیشروی و عمق برشی به همراه استفاده از ابزار PCD پیشنهاد گردید

کلیدواژه ها:

کامپوزیت کربن- اپوکسی ، سرعت برشی ، نرخ پیشروی ، جنس ابزار ، زبری سطح.