بررسی مسئولیت مدنی جانشینی در بارداری و باروری آزمایشگاهی

هدف از پژوهش حاضر بررسی مسئولیت مدنی جانشینی در بارداری و باروری آزمایشگاهی است. یافته ها نشان میدهد که جنین آزمایشگاهی بر اساس اصول اخلاقی و قوانین طبیعی در حکم جنین عادی است و دارای همان حقوقی میباشد که قانون برای جنین عادی در نظر گرفته است. بنابراین، قرارداد جانشینی در بارداری، پیش از بارداری جایز بوده و پس از آن لازم میشود. مسئولیت مدنی تیم پزشکی و آزمایشگاه در قبال جنین آزمایشگاهی نیز تابع قواعد عمومی مسئولیت مدنی اعمال پزشکی و درمانی است. قرارداد رحم جایگزین صرف استناد به ماده (10) قانون مدنی و قواعد عمومی قرارداد در شرایط صحت، کافی نیست و لازم است تا مقررات ویژهای برای آن تصویب شود. در نظام حقوقی ایران در باب مسئولیت جانشینی در بارداری، قوانین جامع و کاملی وجود ندارد اصولا0 بایستی به قوانین مسئولیت مدنی تمسک جست. نتایج نشان میدهد در خصوص مسئولیت مدنی باروری های آزمایشگاهی و تیم پزشکی، با توجه به ماده (1) قانون مسئولیت مدنی؛ ضمن مطالبه خسارات مادی، مطالبه خسارات معنوی برای طرفین قرارداد و صاحبان جنین از مسئول خسارات وارده محفوظ است و تسهیم جبران خسارات ناشی از آسیب جنین آزمایشگاهی بین پزشک و آزمایشگاه می باشد.

کلیدواژه ها:

جانشینی در بارداری ، باروری آزمایشگاهی ، مسولیت مدنی ، حقوق مدنی.