بازتعریف بعد فیزیکی (کالبد) فضا در جهت تغییر الگوهای رفتاری به واسطه فضای سایبری

امروزه با تغییر اصول شهرسازی در شهرهای معاصر شاهد آنیم که عوامل فرهنگی و اقتصادی، با تشویق فضایشهری به خصوصی سازی، تعاملات چهره به چهره را محدود کرده اند. در طول تاریخ، سنتی ترین محیط های اجتماعی، خانه ومحل کار بوده اند، اما با تحولات اجتماعی، مکان جدیدی با عنوان مکان سوم توسط ری اولدنبورگ تعریف شد. مکان سومفضایی عمومی و غیررسمی است که با نزدیک شدن مردم به یکدیگر به آنها اجازه میدهد توقف کنند، یکدیگر را ملاقاتکنند، تفریح کنند و تعامل اجتماعی معنادار داشته باشند. از سوی دیگر با فراگیر شدن رسانه های جمعی و استفاده از سیستمسایبرنتیک، دیگر نمیتوان تعاملات امروز را از تکنولوژی و جریان اطلاعات جدا دانست. بنابراین نیازمند تجربه جدیدیهستیم. فضای سایبر، یک فضای منحصر به فرد است که از نظر تجربه فضایی و همچنین فرمی، پیچیده تر از بعد فیزیکیاست. هدف این پژوهش، بررسی حس مکان و الگو های رفتاری در فضای شهری است که خود تحت تاثیر برنامه ریزی جدیدحاصل از تحولات عرصه اجتماعی مجازی می باشد. با توجه به این که هم فضای فیزیکی و هم مجازی، تعاملات اجتماعی راتسهیل می کنند، این پرسش به وجود می آید که چگونه با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند و چگونه بر معماری تاثیر می گذارند این پژوهش، با فرض اینکه به کارگیری برنامه های کاربردی تعاملی در ساختمان ها و فضاهای عمومی، عملکرد کلی آنها رابهبود می بخشد به بررسی جنبه های فیزیکی و قابلیت ها و پتانسیل های اعمال برنامه های تعاملی در طراحی فضاهای عمومیپرداخته است. روش پژوهش تحلیلی- توصیفی و گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای بوده است.

کلیدواژه ها:

مکان سوم ، بعد فیزیکی ، فضای سایبری ، الگوهای رفتاری ، فضای تعاملی