تحلیل ساختار فضایی کالبدی بافت شهر سعادتشهر

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 475

فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ISCIVILI03_028

تاریخ نمایه سازی: 27 مرداد 1399

چکیده مقاله:

بافت شهری گستره ای هم پیوندی است که از ریخت شناسی های متفاوت طی دوران حیات شهری در داخلمحدوده شهر و حاشیه آن در تداوم و پیوند با شهر شکل گرفته باشند. بخش مرکزی شهرها به واسطه نقش وعملکردشان در بافت و سیمای شهر درفرآیند توسعه کاربری ها و فعالیت های اجتماعی، اقتصادی و اداری شهرتاثیرگذار بوده اند. این پژوهش با رویکرد توصیفی_ تحلیلی با هدف کاربردی و جمع آوری اطلاعات بر اساس مطالعاتکتابخانه ای و پیمایشی بوده است. همچنین برای تجزیه و تحلیل یافته ها از مدل استراتژیک سوات (SWOT) بهرهگرفته شده است تکنیک یا ماتریس سوات، ابزاری برای شناخت تهدیدها و فرصت های موجود در محیط خارجی وبازشناسی ضعف ها و قوت های داخلی آن به منظور سنجش وضعیت و تدوین راهبردهایی برای هدایت و کنترل آنسیستم است. در ادامه با مطالعه چگونگی، علل و پیامدهای تمرکز و رشد نامتناسب کاربری ها در سعادتشهر به بیانراهکارهایی در جهت توسعه زنجیرهای و خوش های آن و فعالیت های گوناگون از جمله بخش تجاری در جهت شکلگیری شهر سالم و توسعه پایدار پرداخته شده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که شهر سعادتشهر به عنواننقطه ثقل شهرستان با مسائل و مشکلات گوناگونی در زمینه های اقتصادی، اداری- خدماتی، اجتماعی، حمل و نقل و کالبدی- فضایی روبرو می باشد. وجود کاربری های متعدد و نامتناسب، تراکم زیاد جمعیت، عرض کم معبر سواره رو و پیاده رو در خیابان موجب شده این مشکلات در سال های اخیر رو به گسترش باشد، همچنین یافته های حاصل ازمدل سوات نشان می دهد که سعادتشهر دارای 8 نقطه قوت و فرصت اصلی به عنوان مزیت ها و 10 نقطه ضعف وتهدید اساسی به عنوان محدودیت ها و مشکلات پیش روی بافت شهری سعادتشهر می باشد. در این راستا ارزیابیماتریس های داخلی و خارجی بیانگر آن است که راهبرد عملکردی سعادتشهر، از نوع راهبردهای تدافعی (WT) میباشد. بنابراین برای برون رفت از مشکلات جاری و ترفیع آن، ساماندهی شهر سعادتشهر به صورت سه مرحله در زمانهای متمادی با اجرای برنامه های کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت بایستی صورت بپذیرد.

نویسندگان

زهرا اسدی

پژوهشگر فوق لیسانس برنامه ریزی شهری، واحد شیراز، موسسه غیرانتفاعی آپادانا شیراز

مصطفی دهقان

پژوهشگر فوق لیسانس برنامه ریزی شهری، واحد شیراز، موسسه غیرانتفاعی آپادانا شیراز