بررسی اثر پوزولان سیلیسی بر پارامترهای مقاومتی خاک سیلتی

رشد روز افزون جمعیت، گسترش شهرها و ضرورت ایجاد ساخت و سازهای زیربنایی موجب افزایش تقاضا برای ایجادسازه های عمرانی، صنعتی، مسکن و شبکه های ارتباطی شده است. این امر صنایع ساخت و ساز را جهت استفاده اززمین های نامناسب با مشخصات فنی نامطلوب ترغیب می نماید. به این ترتیب هرگونه بارگذاری بر روی این خاک ها مستلزماصلاح و بهسازی می باشد. اغلب روش های بهسازی خاک پرهزینه، زمان بر، از لحاظ اجرایی سخت و ازلحاظ محیط زیستینیز خسارات زیادی به طبیعت وارد می کنند؛ لذا بررسی روش های نوین جایگزین که پایدار و سازگار با محیط زیست باشند،ضروری به نظر میرسد. این مقاله نتایج آزمایشگاهی تثبیت خاک سیلتی با درصدهای مختلف میکروسیلیس را موردبررسی قرار داده است. آزمایش های حدود اتربرگ، تراکم و مقاومت فشاری محصور نشده انجام شد. تاثیر دوره عمل آوریبر مقاومت فشاری محصور نشده نمونه ها نیز مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که با افزایش مقدارمیکروسیلیس، دانسیته خشک حداکثر کاهش و درصد رطوبت بهینه افزایش می یابد. مقدار بهینه میکروسیلیس جهتافزایش مقاومت فشاری محصور نشده، 15 درصد به دست آمد. زمان فعالیت پوزولانی در این خاک حداکثر 28 روز میباشد و پس از آن افزایش مقاومت بسیار ناچیز است. مقاومت فشاری محصور نشده خاک تثبیت شده با 15 درصد میکروسیلیس پس از 28 روز عمل آوری حکایت از اثر مثبت آن نسبت به خاک تثبیت نشده دارد. شاخص پلاستیسیتهکائولینیت با افزایش میکروسیلیس تغییر چندانی ندارد.

کلیدواژه ها:

تثبیت خاک ، خاک سیلتی ، پوزولان سیلیسی ، پارامترهای مقاومتی