بررسی تجربی پارامترهای جوشکاری لیزر بر استحکام جوش لبه روی هم نمونه های پلی کربنات (PC) و آکریلونیتریل بوتادین استایرن (ABS)

در این مقاله جوشکاری دو ترموپلاستیک پلیکربنات (PC) و آکریلونیتریل بوتادین استایرن (ABS) با روش جوشکاریلیزر به منظور بررسی پارامترهای فرآیند انجام شده است. با توجه به تاثیر این پارامترها بر روی استحکام و کیفیت اتصالجوشی، هدف خود را در این پژوهش مطالعه تثییر پارامترهای (توان، محل قرار گرفتن کانون، قطر پرتو، سارعت حرکت پرتو)درجوشکاری لیزر تعریف نموده ایم. از رو طراحی آزمایش سطح پاسخ به منظور کاهش تعداد آزمایشات و هزینه استفاده شد،در این رو با در نظرگرفتن چهار فاکتور در سه سطح ایر تغییر پارامترهای جوشکاری را بر استحکام کششی اتصالات، بررسیخواهد شد. سپس با استفاده از نتایج این آزمون ها، مدل هایی تقریبی برای تخمین استحکام بر حسب پارامترهای ورودی ارائهشده است. نتایج تست کشش بر روی نمونه هایی که با این رو جوشکاری شده اند نشان داد که با افزایش توان ابتدااست کام افزایش و سپس کاهش می یابد. همچنین مقدار ماکزیمم، برای نیروی گسیختگی جو در لیزر برابر با 28/95 نیوتنبر متر مربع می باشد که در توان 35/60 وات، سرعت 409/60 میلی متر بر ثانیه، فاصله کانونی 0/13 میلی متر و قطر پرتو 400میکرون حاصل می شود.

کلیدواژه ها:

جوشکاری لیزر ، پلی کربنات ، آکریلونیتریل بوتادین استایرن ، استحکام کشش و برش ، روش سطح پاسخ