مروری بر تاثیر تنظیم کننده رشد BAP بر باززایی در کشت بافت گوجه فرنگی بعد از انتقال ژن

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 701

فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

EICONF06_111

تاریخ نمایه سازی: 27 مرداد 1399

چکیده مقاله:

انتقال ژن فرآیندی است که طی آن قطعه ای از DNA خارجی که حاوی ژن جدید یا ترکیب جدیدی از ژن ها می-باشد، با استفاده از تکنیک های آزمایشگاهی بطور مصنوعی وارد ژنوم یک موجود می شود. یکی از بخش های مهمبیوتکنولوژی گیاهی، کشت بافت و اندام ها در محیط درون شیشه می باشد و کاربردهای مختلفی از جمله کشت وباززایی گیاهان تراریخته در محیط آزمایشگاه دارد. گوجه فرنگی از جنبه های مختلف غذایی، اقتصادی و علمیاهمیت زیادی داشته است. به علت حساسیت گوجه به تنش های زیستی، انتقال ژن های مختلف در جهت بهبودمقاومت آن صورت گرفته است. تظیم کننده های رشد متعددی از جمله BAP (هورمون های سیتوکنین مصنوعی) درکشت بافت استفاده می شود که مطالعات متعدد نشان داده بعد از انتقال ژن، به کارگیری آن در کشت بافت گوجهفرنگی درصد باززایی ریز نمونه ها را بهبود بخشیده است.

نویسندگان

صنم شعرباف

دانش آموخته کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی کشاورزی، گروه به نژادی و بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشگاه تبریز.تبریز

رباب سلامی

دانشجوی دکتری بیوتکنولوژی، گروه علوم و زیست فناوری گیاهی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران