علیرضا سودانی - دانشجوی دکترای آلودگی محیط زیست،دانشگاه آزاد اسلامی،واحداهواز
محسن اسماعیلی فر - کارشناس ارشد آلودگی محیط زیست
کاوه پورکرم سیدگان - دانشجوی کارشناسی ارشد HSE

ارزیابی ریسک کیفی یک روش منطقی برای تعیین اندازه کمی و کیفی خطرات و بررسی پیامدهای بالقوه ناشی از حوادث احتمالی برروی افراد، مواد، تجهیزات و محیط است. در حقیقت از این طریق میزان کارآمدی روش های کنترلی موجود مشخص شده و داده هایباارزشی برای تصمیم گیری در زمینه کاهش ریسک، خطرات، بهسازی سیستم های کنترلی و برنامه ریزی برای واکنش به آن ها فراهممی شود. ارزیابی ریسک کمی نیازمند محاسبه دو مولفه ریسک یعنی شدت پیامد رخداد و احتمال روی دادن آن رخداد می باشد. برایبدست آوردن وزن احتمال یا وزن شدت پیامد سه نوع راهکار وجود دارد. روش های عددی (Quantitative) که نتیجه در نهایت بهیک عدد منتهی می شود. روش های کیفی (Qualitative) که نتیجه حاکی از کیفیت خاصی در زمینه ریسک خواهد بود . روش هاینیمه کمی (Quantitative-Semi) که در بیشتر این روش ها از ماتریس ریسک استفاده می شود . ارزیابی ریسک، فرایندی است کهنیازمند تجربه، تخصص و دقت بالا بوده و می بایست در قالب کارتیمی و با بهره گیری از توان مسئولین و کارشناسان انجام پذیرد. یکی از روش های ارزیابی ریسک FMEA می باشد. FMEA یک روش قیاسی از جزء به کل بوده که به عنوان تکنکییتحلیلی و متکی بر اصل پیشگیری قبل از وقوع به منظور شناسایی عوامل بالقوه شکست در سیستم های حساس بکارمی رود. یکی دیگر از روش های ارزیابی ریسک William Fine می باشد. اساس روش ویلیام فاین به صورت محاسبه وارزیابی RPN است. در این روش شناسایی خطرات و ریسک ها از طریق بررسی و مطالعه فرآیند، تجهیزات و ماشین آلات،شرایط محیط کار صورت می گیرد. در این روش میزان ریسک از حاصلضرب سه مولفه ی میزان پیامد، مواجهه، احتمالوقوع خطر محاسبه می گردد.این مطالعه با هدف مقایسه تکنیک های ارزیابی ریسک FMEA و Willaim Fine انجام شده است.

ارزیابی ریسک، خطرات، FMEA, RPN و William Fine