حسین اخلاق خوب - کارشناس ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت
مسلم صالحی - استادیار گروه علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت

هدف این پژوهش توصیف رابطه بین جامعه پذیری سازمانی با بدبینی سازمانی کارمندان آموزش و پرورش ناحیه 2 شیراز میباشد. پژوهش از نوع توصیفی همبستگی است. در این پژوهش جامعه آماری شامل تمامی کارمندان آموزش و پروش ناحیه2 شهر شیراز بوده اند. که با استفاده از جدول مورگان 148 نفر و به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. روش نمونه گیریتصادفی ساده طبقه ای است. جهت جمع آوری داده ها از دو پرسشنامه جامعه پذیری سازمانی تائورمینا، بدبینی سازمانی کالاگانو همکاران، استفاده گردید. در این پژوهش از روش آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی استفاده شده است. یافته هانشان داد که بین جامعه پذیری سازمانی و ابعاد آن با بدبینی سازمانی به جز بعد حمایت همکاران رابطه معکوس معنادار وجوددارد. بین متغیرهای پیش بین (ابعاد جامعه پذیری سازمانی) و متغیر ملاک (بدبینی سازمانی) رابطه خطی معنی دار وجود دارد وحداقل یکی از ابعاد جامعه پذیری سازمانی به طور معنی دار قادر به پیش بینی بدبینی سازمانی می باشند.

جامعه پذیری سازمانی، بدبینی سازمانی، آموزش و پرورش