مدل ساختاری پیش بینی عملکرد تحصیلی از طریق راهبردهای یادگیری خودتنظیم با میانجی گری تفکر خلاق

پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط مستقیم راهبردهای یادگیری خودتنظیم و تفکر خلاق و همچنین ارتباط غیرمستقیم راهبردهاییادگیری خودتنظیم با میانجی گری تفکر خلاق با عملکرد تحصیلی ،در دانشگاه فرهنگیان یزد انجام شده است.روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع تحقیقات همبستگی با استفاده از روش الگوی معادلات ساختاری است. جامعه آماری شامل 1064نفر، از دانشجویان شاغل به تحصیل دردانشگاه فرهنگیان یزد در سال تحصیلی 96 - 95 بودکه مبتنی بر جدول مورگان و با استفاده ازروشنمونه گیری تصادفی طبقه ای به تفکیک جنس، رشته و نیمسال تحصیلی، 405 نفردانشجو (237 نفرپسر و 168 نفر دختر) انتخاب شدند.به منظور انجام محاسبات، از نسخه 23 نرم افزارهای SPSS و AMOS استفاده شده است. ابزارهای اندازه گیری شامل پرسشنامه یراهبردهای یادگیری خود تنظیم برگرفته از مقیاس پینتریچ و دی گروت (1990) وپرسشنامه خلاقیت تورنس شامل 60 سوال سه گزینهای است. همچنین از معدل نیمسال قبل دانشجویان، به عنوان شاخص عملکرد تحصیلی استفاده شد. داده های حاصل از پرسشنامه ها دردو بخش توصیفی و استنباطی و با استفاده از آزمون های آماری و رویکرد مدلسازی معادله ساختاری، بررسی شده اند.یافته ها : متغیرهای مستقل راهبردهای خودتنظیمی و تفکر خلاق در مجموع 40 درصد از واریانس متغیر عملکرد تحصیلی را تبیینکردند، به عبارت دیگر متغیرهای مستقل راهبردهای خودتنظیمی و تفکر خلاق توان تبیین واریانس متغیر عملکرد تحصیلی را دارند. اثرغیرمستقیم راهبردهای خودتنظیمی بر متغیر عملکرد تحصیلی نیز به لحاظ آماری معنادار است (001 / 0 < p). بنابراین متغیر تفکر خلاقدر رابطه بین راهبردهای خودتنظیمی با متغیر عملکرد تحصیلی نقش میانجی ایفا می کند.نتیجه گیری: با توجه به نتایج فوق الذکر، نقش والدین و مسئولان آموزشی مدارس و دانشگاه ها در آموزش راهبردهای شناختی وفراشناختی و همچنین تفکر خلاق، بسیار حیاتی است.

کلیدواژه ها:

راهبردهای یادگیری خود تنظیم ، تفکر خلاق ، عملکرد تحصیلی ، دانشگاه فرهنگیان یزد