نقش پرستار سلامت جامعه در پیشگیری از سوءرفتار علیه کودک

بسیاری از کودکان هر ساله شاهد خشونت خانوادگی هستند. پرستاران از مهم ترین افراد در انجام غربالگری در حوزه مراقبت سلامتی هستند. از آن جایی که در مکان های مختلف با مددجویان در ارتباط هستند می توانند کودکان دچار سوءرفتار را شناسایی کنند. لازم است بتوانند شاخص های رفتاری و جسمی مربوط به سوءرفتار را تشخیص دهند. شناسایی عوامل خطر بخش مهمی از پیشگیری اولیه به شمار می رود. این پیشگیری شامل تقویت افراد و خانواده ها می باشد تا بتوانند به طور موثری از عهده استرس زاهای متعدد زندگی و نیازهایشان برآیند و عناصر زیانبار موجود در جامعه که باعث افزایش خشونت می شود را کاهش دهند. پرستاران طی فعالیت هایشان در مدارس، مهدکودک ها، گروه های اجتماعی و غیره می توانند الگوهای تکامل طبیعی را پرورش دهند و نشانه های بالقوه سوءرفتار را شناسایی نمایند. وجود گروه های حمایت متقابل برای والدین جدید، خانواده های دارای کودکان خاص یا کودکانی که تحت سوءرفتار قرار گرفته اند، ارزشمند می باشد. پرستاران می توانند به تشکیل این گروه ها کمک نمایند یا خود به عنوان رهبران این گروه ها عمل کنند. در سطح خانواده مداخلات پرستاری میتواند به اعضای خانواده کمک نماید تا درباره مشکلات خود گفتگو نمایند و در صدد پیدا کردن روش های مواجهه با تنشی باشند که منجر به سوءرفتار می شود. داشتن ارتباط موثر با خانواده آزارگر مهم می باشد. همچنین پرستاران میتوانند طی هماهنگی با موسسات دیگر وارد عمل شوند. آن ها باید سوءرفتار کودک را حتی در صورت مشکوک بودن گزارش نمایند. به جای روش استبدادی باید از روش مشارکت پرستار-مددجو استفاده کنند. در طی بازدید از منزل می توانند تعاملات سودمند بین کودک-بزرگسالان را شرح دهند، مهارت های ارتباطی مناسب و تربیت و انضباط را به والدین و کودکان آن ها به شیوه محترمانه و آموزنده آموزش دهند. ارجاع دادن جزء مهم از پیشگیری سطح سوم است. آن ها باید از مراکر حمایتی موجود در جامعه جهت معرفی به قربانیان سوءرفتار و مرتکبین آگاه باشند. پیام کلیدی: تعیین جایگاه پرستاران سلامت جامعه و تدوین و توسعه برنامه های آموزشی توسط وزارت بهداشت، می تواند گام موثری در جهت شناسایی و درمان کودکان قربانی خشونت و نیز ارتقای سلامتی کشور باشد.

کلیدواژه ها:

پرستار سلامت جامعه ، پیشگیری ، سوءرفتار