موسی جاودانی - دانشیار، گروه علوم درمانگاهی، بخش جراحی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران
ابوالفضل برزگر بفروئی - دانشجوی دکترای عمومی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهرکرد، ایران

درد در مراقبت های بحرانی یا در مواقع پیش از جراحی، در بسیاری از موارد مولفه ای از سیمای بالینی بیمار است- که غالبا خاستگاه التهابی دارد- زیرا تمام واسطه های شیمیایی از تحریک التهابی یا از حساسیت گیرنده های درد آزاد می شوند. درد همچنین می تواند منشا مکانیکی نیز داشته باشد (به طور مثال هنگامی که درد مرتبط با اتساع اندام های توخالی، فشردگی، پارگی یا تخریب بافتی همراه است). درد در این گونه موارد و بلافاصله پس از جراحی شدید به نظر می رسد و با شروع التهاب شدیدتر می شود. در نهایت درد می تواند از طریق انتقال مستقیم در نورون های نخاعی انتقال دهنده درد از ساقه مغز نشات گیرد. مدیریت ضعیف در باب کنترل درد سبب منبعی از عوارض گردیده که یک پیش آگهی بی ثبات و غیر قابل اتکا را باعث می شود. بی دردی چندگانه بر پایه یک مفهوم کلی در بی هوشی عمومی و درمان سرطان نیز مورد استفاده قرار می گیرد. این مولفه ساده است: هنگامی که بر یک فرآیند پیچیده و چند عاملی غلبه شد، نسبت مزایا به خطرات با به کار گیری ترکیبی از رویکردهای متفاوت، بهتر است. تاثیرات سودمند موارد مذکور، افزاینده بوده و هریک از آن ها برای کاهش محدوده اثرات نامطلوب وابسته، مورد استفاده قرار می گیرند. در یک مدت زمان طولانی ، داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی و داروهای ضد درد مخدر به تنهایی مورد استفاده قرار گرفته و استفاده از یک یا چند نوع از آن ها، وابسته به شدت درد ایجاد شده است. ترکیبی از چندین مولکول در تمام موارد مورد استفاده قرار می گیرد و بسته به نوع درد تغییر می کند

مدیریت درد, هایپرآلجزیا, داروهای ضد درد مخدر, داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی