بررسی الگوی بیان ژن های مرتبط با مقاومت به بیماری پوسیدگی اسکلروتینیایی یقه ساقه در آفتابگردان دانه روغنی (.Helianthus annuus L)
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 421
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJFCS-51-1_007
تاریخ نمایه سازی: 25 مرداد 1399
چکیده مقاله:
آفتابگردان (Helianthus annuus L.) گیاهی است از خانواده کلاهپرک سانان که بیشتر برای استحصال روغن خوراکی کشت میشود. قارچ اسکلروتینیا (Sclerotinia sclerotiorum) یکی از بیمارگرهایی با پراکندگی وسیع در مزارع آفتابگردان است که در صورت فراهم بودن شرایط محیطی مناسب، باعث از بین رفتن کل محصول می شود. استفاده از ژنوتیپ های مقاوم به بیماری، یکی از اقتصادی ترین روش های کنترل آن است. در این مطالعه، بیان ژن های PDF1.2(ژن دفاعی)، HaZFHD (فاکتور رونویسی) و HaPP2C (موثر در مسیر انتقال پیام دفاعی) در ژنوتیپ های 8A*/LC1064C (جزئی مقاوم) و SDR19 (حساس) آفتابگردان، بعد از آلودگی با جدایه ی (A37) قارچ عامل بیماری، با تکنیک PCR در زمان واقعی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که پس از مایه زنی با قارچ، بیان این ژن ها در ژنوتیپ جزئی مقاوم (8A*/LC1064C)، زودتر از ژنوتیپ حساس (SDR19) افزایش یافته است. افزایش نرخ بیان ژ ن های مورد بررسی در لاین جزئی مقاوم، احتمالا حاکی از نقش موثر آن ها در مقاومت جزئی آفتابگردان به قارچ عامل بیماری پوسیدگی یقه ساقه است. نتایج این پژوهش میتواند در برنامههای بهنژادی آفتابگردان برای تولید ارقام مقاوم به بیماری اسکلروتینیا مفید واقع شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
رشید پاک نیا
دانش آموخته دکتری بیوتکنولوژی کشاورزی، گروه بیوتکنولوژی گیاهی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد،
رضا درویش زاده
استاد گروه اصلاح و بیوتکنولوژی گیاهی دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه.
فرج اله شهریاری
استاد گروه بیوتکنولوژی گیاهی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد.
سعید ملک زاده
دانشیار گروه بیوتکنولوژی گیاهی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد