اثربخشی روایت درمانی گروهی بر نگرانی و عدم تحمل بلاتکلیفی زنان سرپرست خانوار

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی روایت درمانی گروهی بر نگرانی و عدم تحمل بلاتکلیفی زنان سرپرست خانوارتحت پوشش کمیته امداد امام خمینی (ره) است. پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروهکنترل است. جامعه آماری شامل کلیه زنان سرپرست خانوار شهرستان ساری تحت حمایت کمیته امداد امام خمینی (ره)بود که سرپرستی خانواده خود را بر عهده داشتند. از این جامعه آماری 30 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخابو به شکل تصادفی در دو گروه آزمایشی (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) گمارده شدند. سپس برنامه روایت درمانیگروهی طی 8 جلسه (90 دقیقه ای) بر روی گروه آزمایش اجرا شد. پرسشنامه نگرانی ایالات پنسیلوانیا (PSWQ) و عدمتحمل بلاتکلیفی (IUS) قبل و بعد از انجام مداخله تکمیل شد. یافته های تحلیل کوواریانس نشان داد که با کنترل اثرات پیشآزمون، روایت درمانی گروهی منجر به کاهش نگرانی می شود (P<0/05) و همچنین؛ این مداخله منجر به کاهش عدم تحمل بلاتکلیفی می شود (P<0/05). بر اساس یافتهها میتوان نتیجه گرفت که روایت درمانی گروهی روشی موثر در بهبود نگرانی و عدم تحمل بلاتکلیفی زنان سرپرست خانوار است.

کلیدواژه ها:

روایت درمانی ، نگرانی ، زنان سرپرست خانوار عدم تحمل بلاتکلیفی