بررسی شناخت تاریخی مقرنس و نحوه استفاده از آن

سال انتشار: 1399
محل انتشار: هفتمین کنفرانس ملی پژوهش های کاربردی در مهندسی عمران، معماری و مدیریت شهری و ششمین نمایشگاه تخصصی انبوه سازان مسکن و ساختمان استان تهران
کد COI اختصاصی: CEUCONF07_253
زبان مقاله: فارسی
تعداد مشاهده: 732

نویسندگان

گروه معماری، واحد بم، دانشگاه آزاد اسلامی، بم، ایران

چکیده

یکی از الگوهای اصیل و کهن در معماری ایران مقرنس است که در دوره های مختلف با شناخت آن توسط معماران ایرانیبه تکامل رسیده و به شکل های متفاوتی اجرا شده است. مقرنس اساسا یک هنر تزیینی هندسی است که هدف تزیینی آندر درجه اول ایجاد سایه روشن و القاء خطوط و در درجه دوم فراهم نمودن سطوح بیشتر برای اجرای تزئینات ظریف تریهم چون آجر چینی ،گچبری ،موزاییک کاری و نقاشی می باشد .هدف این پژوهش بررسی شناخت مقرنس در دوره هایتاریخی قبل و بعد از اسلام و نیز به لحاظ کارکرد و زیبایی مورد بررسی قرارگرفته وبیشترین کاربرد مقرنس در کدامبناهااست وبیشتر درکدام قسمت بناها کاربرده شده است.این تحقیق با روش توصیفی _ تطبیقی و ابزار کار به صورتاسنادی انجام شده است .نتایج حاصل شده نشان می دهد که بیشترین کاربرد مقرنس در مساجد بوده و سرد ،محراب وگنبد به ترتیب محل هایی بوده که بیشترین مقرنس ها درآنها بکار رفته است.

کلیدواژه ها

مقرنس، عنصر نمادین، شناخت تاریخی، زیبایی، کارکرد

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.