تاثیرطراحی محیطی برای کاهش استرس و درمان در بیمارستان کودکان

فضاهای درمانی یکی از مهمترین عناصر شهر از نظر اهمیت می باشند، با توجه به ماهیت عملکردی این فضاهاو نقش آنها در سطح سلامت جوامع و نیاز روز افزون به ساخت و توسعه این بناها در کشور اهمیت نو آوری درطراحی این مراکز مشخص می شود. طرح های مطلوب معماری به هر منظور که باشند فقط در صورتی میتوانند کاملا مفید واقع گردند که در آنها فضاهای مختلف بر اساس نیازهای استفاده کنندگان در جهت بهبود وتسریع فعالیت های گوناگون طراحی گردد. در روند درمان و بهبود، استرس، یکی از عوامل کند کننده روندبهبودی بیمار می باشد، عوامل متعددی در پیدایش و بروز استرس دخیل است، عدم شناخت روانشناسی فرد وعوامل طراحی محیط و ناکافی بودن آگاهی فرد و اجتماع ، عدم توجه به معماری محیط برای آن امر، از عواملیاست که باعث تشدید استرس در بیماران کودک و کم سن و سال می شود، بطوری که در کودک بیمار احساساینکه در معرض خطر و تهدید قرار گرفته و در وجود کودک واکنش هایی نظیر تپش قلب، دلشوره و تعرق رخمی دهد و در نتیجه سیستم اعصاب سمپاتیک بیمار آماده ی مقابله با آن می شود که این حالت در روندبیماری غیر مطلوب و مزاحم محسوب می شود. می توان با طراحی محیط و توجه به روانشناسی کودک وطراحی فضاهای بیمارستان کودک با اصول و قواعد حاکم بر آن زمینه کاستن وجود استرس را در روند بهبودیکودک محیا کرد، توجه و در نظر گرفتن روحیه و خواسته های کودک می توان با رنگ آمیزی و نور و استفاده ازمناظر زیبا و استفاده از شخصیت های کارتونی محبوب کودکان در فضا های بیمارستان و محل حضور والدینکودک در کنار کودک در بیمارستان که مدت زمان های طولانی را والدین بتوانند در کنار فرزند خود باشند درنظر گرفت تا در امر طراحی بیمارستان کودک بتوان یک محیط زیبا و از حیث روانشناسی کودک برای کاهشترس و استرس و تسریع در امر بهبود کمک کرد. امروزه طراحان در راستای کاهش استرس ناشی از محیطبیمارستان کودکان در راستای تسریع در روند بهبود و درمان در طراحی هایشان ایده ها و راهکارهایی بکارگرفته اند که در این مقاله به آنها خواهم پرداخت. لازم بذکر است روش تحقیق در این مقاله توصیفی تحلیلی وروش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای می باشد.

کلیدواژه ها:

بیمارستان کودکان ، معماری ، استرس ، عوامل محیطی ، تسریع در روند درمان ، روانشناسی محیطی