مزایا و شیوه ی ارائه معماری سنتی ایرانی در معماری مدرن و معاصر

معماران سنتی ایرانی با آمیزه های اسلامی، محرمیت را در قرارگیری، طراحی تمام قسمت های بناها خصوصا خانه هادر سرفصل کار خود قرار دادند. این معماران، بسیار با فراست و هنرمندانه، با بکارگیری انواع حیاط مرکزی ها ، گیاهان، حریمخانواده را از محل رویت نامحرمان مصون میداشتند و محیطی محفوظ و در عین حال، فرح بخش برای ساکنین ایجاد میکردند. ولیکن ما در عصر کنونی کمترین بهره را از خانه های خود می بریم، بدلیل اینکه الزاما به خاطر مشکلات مادی،آپارتمان نشین هستیم، که اغلب بدون توجه به اصول معماری پایدار و نیاز فطری انسان به طبیعت و بهره مندی از نورآرامش بخش، با کنارگذاشتن معماری سنتی ایران، بدون اینکه جای ارکان حذف شده سنتی، عناصر دیگری، متناسب باکاربرد آنها جایگزین شود، سازمان دهی شده اند. که اغلب با تقلید صرف از معماران غیر ایرانی و بدون توجه به اقلیم وهمچنین، فرهنگ و تمدن ایرانی، طراحی و ساخته شده اند. در این مقاله، سعی شده، با روش های تحقیقی- تحلیلی-کتابخانه ای، و بررسی کتب و مقالات مرتبط و همچنین تحلیل چند جانبه، برخی ارکان وعناصر خانه های سنتی (از جملهتناسبات، پنجره ها، گیاهان،حیاط ،حوض) را مورد قرار داده و با توجه به دستاوردهای نوین و شرایط فعلی،به منظوربیشترین استفاده از طبیعت، و با مورد توجه قراردادن خانه های سنتی ایرانی، راه حل هایی ارائه گردد. که با این موارد میتوانیم، در راه توسعه پایدار و به تبع آن معماری پایدار، قدم برداریم.

کلیدواژه ها:

خانه های سنتی ، حیاط ، معماری پایدار ، حوض ، پنجره