اثر ولاستونیت بر مقاومت فشاری، سرعت پالس عبوری و جذب آب بتن خودتراکم

بتن خودتراکم نوعی بتن خاص است که تحت تاثیر وزن خود در قالب جاری می شود و برای متراکم شدن و جایگرفتن در گوشه و کنار قالب، نیاز به لرزاندن داخلی و خارجی ندارد. بتن خودتراکم معمولا با چندین ماده افزودنی معدنیو شیمیایی تهیه می شود. در این تحقیق اثر ماده معدنی ولاستونیت، به عنوان جایگزین بخشی از سیمان، روی مقاومتفشاری، سرعت پالس عبوری از نمونه و جذب آب بتن خودتراکم حاوی میکروسیلیس و پودر سنگ آهک مورد بررسی قرارگرفته است. با وجود این که منابع عظیمی از ولاستونیت در ایران شناخته و به ثبت رسیده است ولی تاکنون تحقیقاتکمی در خصوص استفاده از این ماده به عنوان بخشی از سیمان در بتن خودتراکم انجام شده است. ولاستونیت در مقادیر 0(مخلوط شاهد)، 7، 14 و 21 درصد وزنی جایگزین سیمان شده است. مقدار میکروسیلیس و پودر سنگ آهک (98%کربنات کلسیم) در کلیه مخلوط ها ثابت در نظر گرفته شده است. طبق نتایج، استفاده از ولاستونیت به میزان 7 درصدوزنی سیمان بهترین عملکرد در افزایش مقاومت فشاری را بین نمونه ها دارد. میزان افزایش مقاومت فشاری نسبت به نمونه شاهد بین 8/49 تا 9/68 درصد، 6/86 تا 8/89 درصد و 10/39 تا 12/42 درصد به ترتیب برای سنین عمل آوری 7، 28 و 90 روزه می باشد. مقاومت فشاری نمونه هایی که 14 درصد ولاستونیت با سیمان جایگزین شده است، با مقاومت فشاری مخلوط شاهد برابری می کند و ضمنا باعث کاهش جذب آب تا میزان 44/63 درصد می گردد. ولاستوینت به علت سطح ویژه زیاد به آب بیشتری نیاز دارد و باعث کاهش روانی بتن میشود. مطالعه این ماده، بررسی خواص آن و نحوه بهره مندی ازمزایای آن به صنعت بتن و ساخت و ساز توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

بتن خودتراکم ، جذب آب ، خواص بتن تازه ، سرعت پالس عبوری ، مقاومت فشاری ، ولاستونیت