صابره خردناروئی - دانش آموخته کارشناسی ارشد آبخیزداری دانشگاه زابل
محمد نهتانی - استادیار گروه مرتع و آبخیزداری دانشکده آبوخاک دانشگاه زابل
حسام عرب - دانش آموخته کارشناسی ارشد آبخیزداری دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

مطالعه تغییرات کمی و کیفی آبهای زیرزمینی در برنامه ریزی و مدیریت پایدار منابع آب هر منطقه اهمیت فراوانی دارد. ازجمله روشهای مقابله با کاهش افت کیفی و کمی آبهای زیرزمینی میتوان به سیستم های تغذیه مصنوعی آبخوان ها اشاره کرد. دشت ایرانشهر به عنوان یکی از وسیع ترین دشتهای کشور باسابقه کشاورزی طولانی در دهه های اخیر با خشکسالی مواجه شده و متعاقب آن تغییرات زیادی در وضعیت آب زیرزمینی رخ داده است. لذا جستجو و پیشنهاد روشهایی برای بهبود وضعیت منابع آبی دشت اجتناب ناپذیر به نظر میرسد. هدف از این مطالعه بررسی امکان استفاده از سازه دگار برای بهره برداری از روانابهای سطحی جهت تغذیه سفره های آب زیرزمینی و کاهش اثر خشکسالی بر روی هدایت الکتریکی آب زیرزمینی آبخوان دشت ایرانشهر میباشد. در این تحقیق کیفیت آب زیرزمینی ازنظر کشاورزی طبق روش ویلکاکس ارزیابی شد که نشان میدهد در طول دوره آماری 1384-94 تنزل کیفیت و شور شدن آبهای زیرزمینی را در پی داشته است.

تغذیه مصنوعی، آب های زیرزمینی، دگار، دشت ایرانشهر