فائزه دریایی - استادیار دانشگاه پیام نور مرکز قم

این آزمایش طی بهار و تابستان سال 1397 درمزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس انجام شد .آزمایش در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با شش تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل سه تیمار تغذیه )کوددهی با کود شیمیایی پایه NPK به میزان 100 کیلوگرم در هکتارF1:، کود آلی ورمی کمپوست به میزان 6 تن در هکتار F2: و کود آلی بایوجمی (BioGMe) به میزان 2/25 تن در هکتار F3: مورد ارزیابی قرار گرفتند. پس از عملیات تهیه زمین، کاشت بذر گوار با فواصل مورد نظر در عمق 2/5-2 سانتیمتری خاک صورت گرفت. در مرحله تشکیل دانه در غلاف، پس از حذف حاشیه ها، نمونه برداری تصادفی خاک مزرعه از ردیف های میانی کرت ها بدون زیر و رو کردن خاک توسط آگر صورت گرفت و خاک هر تیمار برای اندازه گیری پارامترهای میکروبی به آزمایشگاه فرستاده شدند. نتایج نشان داد که نوع کوددهی تاثیر معنی داری در سطح %1 بر کربن بیوماس میکروبی و %5 بر میزان تنفس میکروبی داشت. به طوری که تیمار کوددهی با ورمی کمپوست دارای مقدار بیشتری کربن بیوماس میکروبی و همچنین تنفس میکروبی نسبت به تیمارهای دیگر در خاک بود. درنتیجه استفاده از کودهای آلی، مواد آلی خاک را در سطح بالا حفظ کرده و سبب افزایش فعالیت میکروبی شد

بایوجمی، فعالیت میکروبی خاک، کود شیمیایی، گوار، ورمی کمپوست