اثر نوع گیاهان علوفه ای و روش کشت بر کمیت و کیفیت علوفه در الگوی کشت مخلوط

هدف از اجرای این تحقیق بررسی اثر افزایش تنوع گیاهان علوفه ای شبدر، جو، نخود، ماشک و شنبلیله در روش های مختلف کشت بر خصوصیات کمی و کیفی علوفه است. این آزمایش در سال زراعی 97-96 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز انجام شد. طرح آزمایشی به صورت کرت های یک بار خردشده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمار اصلی روش کشت در سه سطح شامل: M1 کشت خطی بافاصله بین ردیف ده سانتی متر، M2: کشت خطی بافاصله بین ردیف بیست سانتی متر و M3: کشت درهم بود. فاکتور فرعی شامل تنوع کشت گیاهان علوفه ای با هفت سطح شامل: D1:] 50% جو+ 50% شبدر (شاهد)[، D2 ] 50% جو + 25% شبدر + 25% نخود[، D3:] 50% جو+ 25% شبدر + 25% ماشک[، D4 :]50% جو+ 25% شبدر + 25% نخود [D5:]50% جو+ 25% نخود + 25% ماشک[D6: ] 50% جو+ 25% نخود + 25% شنبلیله[ و D7:] 50% جو+ 25% ماشک + 25% شنبلیله. خصوصیات کمی شامل عملکرد و اجزای عملکرد علوفه وخصوصیات کیفی شامل پروتئین خام، الیاف غیرمحلول در شوینده ی اسیدی (ADF)، الیاف محلول در شوینده ی اسیدی (NDF)، ماده ی خشک قابل هضم، کربوهیدرات های محلول در آب، الیاف خام و خاکستر اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد بیشترین عملکرد کل علوفه (g.m-2 9/1268) در تیمار روش کشت خطی بافاصله بین ردیف ده سانتی متر و تنوع گیاهی 50% جو+ 25% نخود + 25% شنبلیله به دست آمد.

کلیدواژه ها:

تنوع زراعی ، جو ، شبدر ، عملکرد علوفه ، الیاف غیرمحلول و الیاف محلول در شوینده ی اسیدی