زهرا اخوی ثمرین - استادیار گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
ندا اسماعیلی فر - دکتری مشاوره، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

امروزه، نمایش درمانی نه تنها برای بیماران بستری در بیمارستانهای روانپزشکی بلکه در مراکز آموزشی کودکان و نوجوانان، مدارس شبانه روزی، سربازخانه ها، کارخانجات، زندان ها، آسایشگاه ها و مراکزی که به مداوای بیماران لاعلاج و مصدومان بازمانده از جنگ و سوانح طبیعی چون سیل و زلزله میپردازند، مورد استفاده قرار می گیرد، این روش درمانی در گذشته بعنوان علمی بینرشتهای شناخته شده بود زیرا فعالان این حوزه با مدد گرفتن از روشها و تکنیکهای اثربخش درمانی و آموزشی دو رشته تاتر و روانشناسی در راه مداوای افراد تلاش میکردند اما امروزه، نمایشدرمانی رشتهای مستقل با سرفصلهای مشخصی در دانشگاه های معتبر جهان است. نمایش درمانی ترکیبی است از تکنیکها و روشهای شناختی و عملی دو رشته تئاتر و روانشناسی و به معنای تجسم بخشیدن به ذهنیات مراجع (مددجو)از طریق حرکتهای نمایشی است که توسط تکنیکهایی خاص صورت میگیرد و به درستی قادر است بر بسیاری از دلنگرانی ها، اضطرابها و ترس های مرضی فرد غلبه کند. این شیوه درمانی در بسیاری از کشورها، بخصوص کشوهای اروپایی و آمریکایی وکشورهای اسکاندیناوی به عنوان روشی موثر در درمان افراد نیازمند مورد توجه قرار گرفته است. اما با این وجود امتیازات ویژه ی آن، این رویکرد در کشور ما کمتر موردتوجه واقع شده است. مقاله ی حاضر به بررسی نقاط قوت نمایش درمانی و نقش آن در درمان آسیبهای اجتماعی میپردازد.

نمایش درمانی، آسیب های اجتماعی.